"Einn daginn Ivana Denisovicha": samantekt. "Einn daginn Ivana Denisovicha," Solzhenitsyn

Við höfum verið í sögu Sovétríkjanna bókmenntum verk, gefið út fyrir massa dreifingu, og þá skyndilega orðið bannorð. Fyrst þeir drógu einfaldlega af safninu, og þá byrja að veiða fyrir þegar prentuð eintök. Þá varð það áhættusamt að hafa typewritten eintak (afritunar þýðir ljós eins ljósritunarvél þá næstum var ekki, og að fyrirliggjandi plöntur að vera undir ströngu eftirliti). Í the endir, stór hætta jafnvel þeir sem lesa eina sögu eða skáldsögu, samkvæmt munnlegum getu þeirra að reyna að munnlega tjáð að minnsta kosti samantekt þeirra. "Einn daginn Ivana Denisovicha" - einn af þeim verkum.

hönnun

Árið 1951, Alexander Solzhenitsyn hefur þroskast skapandi hugmynd af sögunni, eftir að hafa lesið það, fólkið í Sovétríkjunum væri hægt að dæma aðstæður og upplýsingar um líf fanganna-fanga. Það var í norðurhluta Kasakstan, þar sem framtíð nóbelsverðlaunahafi var afplánar dóm. Frá dögun (hækkun var sett á fimm í morgun) og til að hengja upp aðalpersónan bjó allt líf fullt af áhyggjum, erfiði, áhættu og erfiðleika. Þetta var í raun að skipuleggja vinnu og samantekt hennar. "Einn daginn Ivana Denisovicha" lýsir daglegu starfi einum manni frá multi-milljón dollari "vinnuafl her", fölsuð efnahagslega gæti af Sovétríkjunum stjórn. Þetta eru "sakfella" búið stóran hluta af vergri landsframleiðslu Sovétríkjanna á jafnréttisgrundvelli við vanmáttug og niðurlægður bændur, rændi og alltaf svöng. Um bændur í þessa sögu líka fjallað Aðalpersónan naively spá löngun aftur úr stríð vopnahlésdagurinn að forðast leiðinlegt örlög þræll og sækja um hvaða vinnu fjarri móðurmáli þorpinu hans, er æskilegt í borginni. Hins vegar raunveruleika fanga lífi voru harðari en þau fátækustu starfsmanna um sameiginlega bænum. Sagan síðan verið aðeins í ímyndun rithöfundarins, á pappír hann þjáðist síðar í Ryazan, þar laust A. I. Solzhenitsyn settust árið 1957.

furða níu daga '

Árið 1959, Sovétríkin voru að berjast ekki aðeins gegn heimsins heimsvaldastefnu, heldur einnig með leifar af voluntarism, stalínismans og öðrum "öryggisstjórnkerfi" sem hindra áfram för í átt að bjartari framtíð. Það gerðist þannig að sagan skrifuð af fyrrum inmate var úthlutað til bókmennta, sem staðsett er á þeim tíma, á nútímamáli, í "þróun" eða "almennum". Hann var ekki að hugsa rithöfundur sem leið til að ná frægð eða árangri, en í þessu tilfelli var einfalt Gangi þér vel. Yfirmaður aðila og ríkið N. S. Hruschev í ræðu sinni á XXII þing CPSU hammered endanlega neglurnar í kistu loki stalínismans (að minnsta kosti að hann hugsar svo), ég er tilbúinn til að bera líkama fyrrum leiðtogi grafhýsið. Það var þá sem höfundur þorði að kynna vinnu sína við hirð Anna Samoylovna Berzer, prósa deild ritstjóri af the vinsæll tímaritinu "New World". Hún fór með handritið til æðstu ritstjóri Tvardovsky og gaf honum yfirlit yfir sögu "Einn dagur í Ivana Denisovicha", að breyta nafni rithöfundur í Ryazan. Target högg var það virtist, að öllu leyti, en hættan er enn ekki undanskilin.

The harður vegur handritið

Við fyrstu sýn, varan er í fullu samræmi við Party línu, boðaði á XX, XXI og XXII þing, fordæmdi "öfgar". Árið 1961, það var í tísku að fordæma Stalin, en samt ætti "að halda upp leikjum í öllum ljótleikanum." A. Twardowski, sjálfur, að vera skipstjóri penna, lof listræna gæði sögunni og gaf það hátt stig, og þá afhent handritið af samferðamönnum sínum í búðinni, gaf forkeppni samantekt. "Einn daginn Ivana Denisovicha" lesa Ehrenburg, Marshak, Paustovsky, Fedin og Chukovsky, sem einnig gefið aðdáun sína. Það var auðvelt: að enlist stuðningi helstu bókmenntagagnrýnandi - af Nikita Khrushchev. Í fyrsta framkvæmdastjóra, er yfirleitt mjög upptekinn, í þetta sinn brugðist við beiðni fulltrúa Sovétríkjanna rithöfunda Union náið. umönnun hans er ekki aðeins yfirlit. "Einn daginn Ivana Denisovicha", sem er Endursögn munni Fadeeva áhuga leiðtogi Sovétríkjanna var lesin, metin og samþykkt.

árangur

Þannig ellefta (nóvember) útgáfu af "New World" árið 1962 með Solzhenitsyn er texta fór í dreifingu. 96,900 tímarit voru hrífast af hillum bókabúðum og sölubása Sayuzdruk. Framhald 25000th fleiri mál, en það þýðir ekki að svala þeim þorsta svöng eftir harða sannleika Sovétríkjanna fólki. Ágrip "Einn daginn Ivana Denisovicha" bókin er sett fram í reykja og í eldhúsinu, var vitnað í hvísla (mjög fáir töldu í undanlátssemi), og stundum hárri röddu (mest hugrökk stuðningsmenn aðila lýðræði). Í janúar á næsta ári, "Roman-Gazeta" braut met massa og vinstri 700,000th útgáfu með því að slá sama gamla sagan. A hundrað þúsund lesendur til höfundar bætti bókaútgáfuna "Soviet rithöfundur", gefa út sérstakt bindi. Jafnvel í flestum lestur land í heimi (og þetta var raunin) heildarfjöldi prentaðra eintaka af meira en ein milljón hafa verið fátíð fyrirbæri. Solzhenitsyn samþykkt í Sovét rithöfundar.

Glatast í þýðingu

Varan hefur orðið þekktur bæði í Sovétríkjunum og erlendis. Western lesendur vanir að meltir og ekki nenna mér að elska lengi texta, það er alveg sáttur við samantekt. "Einn daginn Ivana Denisovicha" Solzhenitsyn skrifaði frekar erfitt tungumál, fullt af hugmyndum Lager og hrognamál. Hvernig á að útskýra franska að orðið "hálfviti" í raun þýðir ekki "litla fífl" og lauk, örugglega fuglaprik á sloppy skrifa stöðum með mat atriði eða bolnichke (aftur - sjúkrastofnun í búðunum). The aðalæð hlutur er að læra lesandi, sem býr "yfir hæðina", er að í Sovétríkjunum mannréttindi eru ekki virt, og getur sett hvaða. Og einkennilega nóg, þetta einfalt sjónarmið er alveg í samræmi við þá hugmynd að verkum höfundar.

saga

Vinna Titillinn var upphaflega "SCH-854" - Tjaldvagnar tala skrifað á stykki af efni saumaður í padded jakka söguhetju á bakinu og bringunni. Tale A. I. Solzhenitsyna "Einn daginn Ivana Denisovicha" er full af upplýsingum um fanga lífsins, sem höfundur vísar til þess að á bilinu hagsmunum og væntingum fólks sem hafa orðið vilji allur-öflugur leyndarmál lögreglunnar stjórn þræla. Þeir dreyma um smá hvíld (stundum bara nokkrar mínútur meira stöðum), þeir vilja til að gerast Blizzard, sem frjáls þá frá að þurfa að fara til vinnu. Þá enn að veiða upp, en það er eftir. Fá smá meira brauð eða ausa með stykki af lóðmálmur, önnur frosin kartöflur - Gangi þér vel. Hvernig gat það allt saman, jafnvel meistaralega skrifuð samantekt? "Einn daginn Ivana Denisovicha" - sagan, ofið úr venjulegum lífi smáatriði sem ekki skilja mann, jafnvel með mest hugmyndaríkur, ef hann hefur ekki upplifað neitt þessu líkt.

fólk

Og enn eru sögur í frásögninni að vera Endursögn. Þetta er ævisaga stafi, fólk af mismunandi örlög og stafi. Ivan Denisovich Shukhov barðist hann kemur frá peasant fjölskyldu. All kenna honum er að hann hefur verið í útlegð. Það er enn Baptist Alyosha, allt er ljóst að honum. Aktívisti Cesar kvikmyndahús teknar sumir ekki svo, eins og þörf krefur, á bíómynd, og svo það var ekki að ljúka verkinu. Young Western Ukrainian Gopchik hjálpaði náungi þorpsbúa hans, Bandera, sem gekk inn í skóginn. Flotans liðsforingi í þjónustu Bund var kunnugur Breta, fór hann með þeim til Arkhangelsk, en eftir stríðið fékk gjöf frá breska kollega hans, og því meira sekur. Almennt, fullt af stöfum, hvert þeirra áberandi, og ef við lýsa þeim öllum, það er ólíklegt að fá yfirlit. "Einn daginn Ivana Denisovicha" er félagsleg þversnið af samfélaginu, gerði mikil öxi réttlætiskennd Stalín. Hann vekur spurningar um eðli kommúnista hugmynd og bendir almenn óhæfu sína. Þetta er ástæðan fyrir því að varan hafi verið bönnuð á áttunda áratugnum.