Hvað er "hamingjusamur sorg"? Túlkun á ljóði Marshak "lilju"

Samuil Yakovlevich Marshak víða þekktur sem höfundur sögum hinni dásamlegu barnanna skrifaðar í vísu og ljóðræn þýðingar. Kids og stundum fullorðnir njóta hlæja yfir mann annars hugar úr götu sundlaug. Eða að sjá vegfarendur-hlaðinn takmarkalaust, svo vitnað: "Konan afhenti í farangri ..." Og hvernig spennt lesum rómantískt ballad Stevenson, þýtt af Marshak, af lyngi hunang og hugrökk Scottish fólk! Feat stafir hennar áleitnum í langan tíma, og það bergmál ekki gleymt með tímanum. Hins vegar er skáld og frumlegt, ótrúlega falleg lyric ljóð.

vor skap

Einn af þeim er kallaður stutt - "Lily í dalnum." Það er furðu blíður landslag teikningum á þema vor vakning náttúrunnar. Ljóð ritað árið 1949, og var fyrst birt í hringrás "Úr ljóðrænum fartölvum", sem var með í innheimtu "Ljóð. 1948 - 1951 ".

Annað heiti verksins er gefið með fyrstu línu: "Ég sverta skógur ..." Simple, plain, sneri það út að minnsta Marshak djúpt einlæg og spenntur. Sérstaka far síðasta erindi: "Pines þjóðgarðurinn í vor ranneyu / Og allir ánægðir sorg / Og allir ilmur hans / Hann gaf bitur blóm". Hvað er "hamingjusamur sorg" hvers lilju "bitur"? Við skulum reyna að reikna það út.

oxymoron

Meðal listamanna tropes (táknræna-svipmikill þýðir tungumálsins), auk þess að algengt myndlíkingar, epithets, eins skáld oxymoron. Þetta efnasamband lagaður hugmyndir pláss vöru og fyrirbæri sem gerist í raunheimum eru nógu langt í sundur. Í raun, það er "hamingjusamur sorg"? Það sama og þessi af Pushkin er "Ég er dapur og ljós / skær, sorg mín ..."

Í orðabækur skilgreind sem depurð tilfinning neikvæð lituðu, þungur hugarástand, fullt af sorg, kvíða, þunglyndi, almennri lélega heilsu. Hamingja - róttækan móti geðshræring. Það er alsæla, hæsta formi ánægju lífsins. En þá, hvað er "hamingjusamur sorg", hvernig á að ráða í tjáningu? Þetta er skær dæmi um oxymoron. Þökk sé notkun hennar Marshak sérstaklega áhrifamikill tekst að sýna og miðla skemmtilegu tilhlökkun vor vekja eðli, blóma, fylla lífgefandi SAP. Skáldið málar mynd af skóginum kveðjum við köldu vetrar útbúnaður. Það var allt nakinn, svart, óásjálegur, myrkur. En þetta er aðeins fyrsta, hverfulu far. Í raun í hvert twig, hver hnútur skógurinn er fullur af tilhlökkun blíður sólríka daga, hlýtt sturtum, avian hubbub og hann skreytti með ferskum klístraðir, ilmandi ungum laufum. En samt að koma! Wood hlakkar til því augnabliki sem sigri hans, og - þetta er það sem "hamingjusamur sorg" í ljóðinu okkar. Og nú dáist hann blómstrandi Lily í dalnum, og er tilbúinn að gefa honum kraft lífsins, vakning sem finnst sjálft, þannig að blóm hafi orðið fallegri, hraðar ná til ljósastikunnar, bloomed hann meira luxuriantly.

Frá orði til myndarinnar

Eins og þú geta sjá, þá hugtakið "fortíðarþrá" er ekki alltaf túlkuð í beinni línu. Það fer eftir merkingartækni sviði lexical eindrægni, orðið form getur eignast fleiri merkingu. Það er fyrirbæri sem við hittumst í Ljóð skissu Marshak "Lily of the Valley". Les þráir, en "björt sorg". Hann veit, telur að klukkustund og helgihald hennar er að nálgast, að þessi stund er ekki langt undan. Í raun, a hamingjusamur depurð skóga - spegilmynd af andlegu ástandi allra náttúrunnar á vorin, hver lifandi vera. Og náttúru í Marshak - lífleg, búinn með eigin andlegu þess og form að vera

Þema og hugmyndin um starf

"Lily í dalnum" - heimspekilegu ljóði. Forest landslag - eins konar afsökun fyrir skáldið að fjalla um uppruna fegurð, afmæli hár list. Höfundur það er líf, trúr eigin lög, í föstu breytilegt veruleika hreyfingu tíma í brothættu fallegu lilja í dalnum. Blóm fella heilla og vönd af bragði sem mun brátt fylla allt skógur verða hluti af því. Og á meðan hann - einn fyrir alla - hátt og hátíðlega syngja þjóðsönginn í vor og líf!