Ivan Bunin - fyrsti rússneskur rithöfundur, sem hlaut mikla titil Nóbelsverðlauna. Þessi verðlaun var ekki aðeins veitt til mikils meistara orðsins, lúmskur kunnáttumaður tungumáls, hljómsveitarritari heldur til allra rússneskra lista í manneskju hans, þeim fallegu bókmenntum 19. og 20. aldar sem hann fulltrúi. Rithöfundurinn átti erfiðan örlög. Bunin skilur ekki byltingu 17. aldar, blóðug hryðjuverk í borgarastyrjöldinni og fór frá Rússlandi og vissi ekki að aðskilnaður frá henni myndi eitur áframhaldandi tilvist hans í mörg ár. En jafnvel þarna, í erlendu landi, er Ivan Alekseevich treystandi sjálfum sér, alveg rússneskur í anda, í raun maður, og sérhver lína hennar, skrifaður eftir brottför, um Rússland.
Almenn einkenni
Safnið "Dark Tracks" gagnrýnendur kallar "svanabandið" höfundarins. Reyndar, aldrei áður hefur hann skrifað með svona götulýsingu, svo lúmskur og kýpur, með svo óendanlegt angist og sorg yfir dularfulla, ljósri og bitur tilfinningu - tilfinning ástarinnar. Já, ástin er órökrétt, hún skilar ekki rökréttum útreikningum og þrýstir ekki inn í Procrustean rúmið af merkilegum hugleiðingum um hjónaband, efnisatriði, nokkrar skyldur. Það lítur út eins og flug af fiðrildi, spuna af snjókornum eða eplalíkum petals undir vindbylgjunni, það er eins og sunstroke, sláandi skyndilega, hvergi - og á staðnum, hugsaði Ivan Bunin. "Dark alleys", safn af smásögum, sem heitir einn af þeim, lýsir mismunandi hliðum þessa tilfinningu. En þeir eru allir sameinuð af einum sameiginlegum hugsun: ástin er jafn hörmung, glæp fólks er ómögulegt í þessum heimi, það er of brothætt og brotið undir áhrifum aðstæðna sem töfrum, alluring og glitrandi, en svo brothætt kristalbolti.
"Það voru dökk linden alleys ..."
En aftur í hringrásina. Í mjög erfitt tímabili fyrir sig skrifaði Bunin "Dark alleys". Stutta innihald þeirra er hægt að skilgreina sem alfræðiorðabók um mismunandi ástasögur. Verkið var búið til á seinni heimsstyrjöldinni, þegar Frakkland þjáðist af fasískum störfum og hjarta höfundarins féll úr kvíða fyrir örlög móðurfélagsins. Ivan sjálfur er að upplifa vonlaust fátækt, hann er algjörlega einn, mjög oft svangur, þreyttur líkamlega og siðferðilega. Það er hvergi að bíða eftir hjálp, og aðeins uppáhaldsverk þitt hjálpar þér ekki að örvænta. Hróp sálarinnar, örvæntingarfullur þorsti til skilnings, samúð, manna hlýju, alvöru tilfinningar - það er það sem Bunin fyllt með "Dark alleys." Samantekt á hverri skáldsögu er lækkuð í þessu.
Hér er fyrsta sagan af safninu, sem gaf nafnið á hringrásinni. Hetjan hans, einu sinni hugrakkur liðsforingi, og nú gamall maður, þreyttur á lífinu, enn púðalegt og aðlaðandi, finnur út í hýsa gistihússins, fyrsta ást hans, móðir ambáttarins, von. Þegar hún var þunn, ótrúlega falleg og ungur Nikolai fór brjálaður um hana. En eins og venjulega hafa bæði tilfinningar og ljóð um "dökkar leiðir" lækkað í gleymskunnar dái. Hetjur giftust konu í eigin hring, en árangurslaust. Sonurinn óx í sundur og var í burtu, kona kastaði og hann sjálfur er mjög einmana og óhamingjusamur. Slíkt er greiðslu fyrir að svíkja ást, því að svíkja heilögu sjálfan sig, "hann" sjálfur.
Sama saga svarar til sögunnar "Rusya" - lúmskur sálfræðileg drama, sem Bunin sagði okkur. "Dark alleys" (stutt yfirlit yfir "Rus" sem við teljum nú), þú getur hringt í nafn-metaforið. Þetta er ekki aðeins ljóðræn lína - það er sundið af sálum, hetjum, afskekktustu hornum, leyndarmálum draumum, þjáningum, minningum. Vegna þess að oft er sagan gefin í bakslag, sem frásögn af fyrri atburðum, nei, nei og eftirsjá sem kom fram í hugum hetjanna sem gætu rætt, en varð ekki satt. A athugasemd um fortíðarþrá, löngun til fortíðar og vitund um ómögulega hamingju í framtíðinni - þetta er allt Bunin, "Dark alleys." Samantektin um "Rus" gerir þér kleift að ná þessu þrái frá fyrstu línunum: gufubað, frábært rússneska ána landslag, gift par, ekki svo langt síðan gift. Og minni hetjan er ástríðufullur ást fyrir stelpu sem bjó einu sinni hér - á stöðum simmar hann. Óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku óákveðinn greinir í ensku ónæmur nemandi ár, "Og hamingja var svo mögulegt ... Svo nálægt ..." En það gerðist ekki.
Og ennþá, þrátt fyrir sameiginlega hörmulega tónleika, "Dökkhallir" yfirgefa sérstaka upplýsta tilfinningu. Engin furða að rithöfundur sjálfur kallaði þá bestan bók sína. Safnið segir okkur í raun og veru um útboðið og fallegt sem stundum gefur óþolandi sorg, en það er mesta hamingjan - um ást. Kærleikur fyrir konuna og móðurlandið.