Tungumála viðmið

Hugmyndin um tungumála norm - þetta er helsta einkenni bókmennta tungumál, sem menningu af ræðu mannsins birtist fyrst af öllu, það er rétt. Það nær yfir meira en eina hlið á tungu, og gildir alveg allt nauðsynlegt fyrir að skrifa, og í munni.

Reglur tungumálum - þetta eru reglur, á grundvelli sem það er notkun ýmsum hætti tungumáli á ákveðnu stigi þróunar hennar. Það er einnig algengt, fyrirmyndar notkun setningar, setningar og orð í ræðu.

Það eru eftirfarandi tungumálum reglur rússnesku tungumáli :

-slovoobrazovatelnye (mennta staðla nýjum orðum);

- borin (eða framburð reglur);

- formgerð;

-orfograficheskie;

-leksicheskie;

-sintaksicheskie;

-punktuatsionnye;

-intonatsionnye.

Sumir þeirra eru einkennandi fyrir tvær tegundir af ræðu, og sumir aðeins fyrir munn eða aðeins skriflega.

Tungumála viðmið - fyrirbæri sögulega myndast. Sumir þeirra virtist löngu síðan og óbreytt þar til nú, og aðrir - horfin. Sumir rekast jafnvel. Til dæmis, þýska orðið "umsækjandi" er dregið frá miðalda latneska orðinu sem þýðir "sá sem er að fara að fara," og í dag er það sá sem, þvert á móti, vill fara til náms. Það er, með tímanum, breytt hlutfall af notkun á orðinu.

Borin tungumála viðmið líka eru ekki stöðugar. Til dæmis, lán orðið "gjaldþrota" var skrifuð fyrir 18. öld sem "bankrut". Fyrr en seint á 19. öld, var hún notuð bæði form, og þá vann og varð norm er enn ný mynd af notkun þess.

Það hefur gengist undir breytingar og sameina framburður -chn-. Þar sem orðabóka 1935-1940 félögunum eru aðrar reglur en þær sem eru fyrir hendi í dag. Til dæmis, orðin "leikfang, snarl" samsetning -chn- áberandi eins -shn- sem nú er algerlega óviðunandi. Sum orð hafa haldið tvöfalda möguleika: bakaríið, sómasamlega.

Og útlitslegum breyting tungumálum viðmiðum. Þetta er greinilega sést á dæmi um endingar á nafnorðum fleirtala og nefnifalli. Aðalatriðið er að sumir hafa endinn -s og önnur endastað -A. Þetta er vegna þess að tilvist á 13. öld í fornu máli í tvöfalda formi, sem er notað var þegar það var nauðsynlegt að benda á tvennt. Þannig framleitt þrjár afbrigði endingar: núll fyrir nafnorðum í eintölu, sem endar -a til að kynna enda tveimur hlutum og s til að sýna fjölda af hlutum meiri en tveir. Fyrst, enda -a varðveitt þau orð sem þýðir pöruð atriði: auga, hlið, o.fl. Smám saman, er það nánast endi s útskúfað í öðrum orðum.

Og hér á Hreyfa fleirtölu nafnorða endar mestu varðveitt s Endurskoðendur, ökumenn, verkfræðingar, kennarar, eftirlitsmenn og eftirlitsmenn, en prófessorinn.

Stundum þarftu að enn taka tillit til lexical merkingu orðsins. Til dæmis er orðið "kennari" sem þýðir "kennari" er í nefnifalli fleirtölu endar - i, og verðmæti "höfuð æfingum" - lok s; orðið "lista" (pappír) endar með s, og "blaða" (tré) - endar -n.

Multivariance sönnunarreglur um ótrúlega auðlegð rússneska tungumál. En á sama tíma, það skapar ákveðin vandamál, þar sem það er nauðsynlegt til að velja úr, sem á rétta útgáfu. Rétt er hægt að gera þetta aðeins ef við vitum einkenni hverrar valkost og litarefni setningafræði þess. Sem afleiðing af nákvæmum rannsóknum á notkun ræðu (munnleg og skrifleg) mismunandi valkosti málfræðings komið sérhæfðum orðabækur og orðasöfn, sem eru fastir tungumála viðmið nútíma bókmennta tungumál.