Merking og málfræði aðgerðir fornöfn: lögun og reglur

Formgerð rússneska tungumál inniheldur ýmsar áhugaverðar efni. Þessi grein fjallar um fornafnið sem hluta af ræðu. Málfræði lögun fornöfn, sérstaklega hlutverk þeirra í setningunni - allr í efni.

fornafn

The formgerð rússneska tungumál tilheyrir lista yfir mikilvæga fornafn. Svo er hluti af ræðu sem er að skipta út nafnvirði hluta ræðu, án þess að nefna sérkenna orðinu. Fornafn merkingu og málfræði aðgerðir sem eru taldar upp hér eingöngu átt við hluti eða fyrirbæri, án þess að gefa þeim bein nafn. Til dæmis er hægt að skipta um nafnorð húsið fornafn hann tölustafur tuttugu - í öðrum orðum hversu mikið eitthvað lýsingarorð blár - fornafn sumir, og svo framvegis.

Flokkunarkerfi fornöfn marktæk

Það eru nokkrir flokkar. Svo, á grundvelli gilda sem ber orð, einangrað persónufornöfn (hann, þú, við), ráðríki (hans, þitt, okkar), vísitölu (sá sem, a), Identification (bara mest, hver), voprositelno- hlutfallsleg (sem ræður hver eru), óviss (einhvern, sumir, sumir), neikvæð (ekkert, ekkert, ekkert) og reflexive fornafnið sig. Málfræði býður fornöfn eru sýnd á grundvelli gildi þess.

Starfsfólk, eigingjörn, afturbeygð, sýnileg

Algengustu eru persónulegar, ráðríki og sýnileg fornöfn. Málfræði aðgerðir persónufornöfn - er tilvist flokka mann, getu til að breyta um málum, að viðstöddum flokki kyni í 3. persónu. Til dæmis: Á veiðiferð sem hann var að ofsakæti. Tillagan hefur persónulega fornafn (í) það, sem einkennist af slíkum aðgerðum sem 3. persónu (í fyrstu mynd - hann er), eignarfall, karlmannlegur.

Málfræði aðgerðir sýnileg fornöfn (og eigingjörn eins vel) eru svipuð einkenni lýsingarorð: Þeir eru einnig í tilfelli, fjölda og fæðingu. Til dæmis, þetta hús - draumur hans. Tillagan hefur sýnileg fornafn (eintala, karlmannlegur, eru þeir. Tilviki) og yfirgangsamir fornafnið hennar (u númer, karlmannlegur, honum. Case). Afturbeygð fornafn breytir ekki hefur stöðugt, hefðbundna mynd - sjálft.

Attributive, óákveðinn, neikvæð, interrogative-ættingi

Málfræði býður fornöfn attributive eftirfarandi: fjöldi, kyn og ræða háð nafnorð. Þessir hlutar ræðu eins og ráðríki fornafnið, en benda til almenn eiginleiki. Tillagan samþykkt með nafnorðinu. Til dæmis, á hverjum degi varð hlýrra. Fornafn allir sammála nafnorð talsins, kyni tilfelli.

Interrogative-hlutfallsleg fornöfn eru notuð í spurningum og flókin setningar sem borsveif. Í þessu tilviki, sama orðið getur verið interrogative í samhengi og hlutfallslegt - í annað: Hvað þeir segja um nýja græjur? (Interrogative) - Honum var sagt að tala um nýjar græjur (hlutfallsleg). Þessi fornöfn ekki breytt, aðeins einn, og það eiga flokk ræða.

Óákveðin fornöfn tilgreina óvissu um eitthvað og myndast úr interrogative með því að bæta forskeytum eru ekki - og sumir - eða variant - eitthvað - eitthvað - annað. Þannig málfræði aðgerðir fornafnið veltur á gildi þess. Neikvæð skoðanir teljast með okkur hluta af ræðu myndast einnig úr interrogative, en eru notuð til að neita. Til dæmis: Það var einhverskonar óþekkt hljóð. Tillagan tveir fornöfn: sumir - ótilgreint og enginn - neikvæð.

Flokkun fornafna á málfræði forsendum

Skipta einn eða annan hluta ræðu, fornafnið vísar til eitthvað af þeim. Því greina fornöfn, nafnorð, lýsingarorð og töluorð, sem eru óbeint vísað til efni, eða númer merki.

Fornöfn, eru nafnorð þeir sem geta komið í stað nafnorð, nefnilega: persónufornöfn, spurning hver og hvað og menntaður þeim neikvæða ávöxtun. Þeir svara spurningum nafnorðum. Tillögurnar eru oftar háð neinum breytingum. Málfræði lögun fornafn nafnorð tilgreint miðað skyldleika hennar við tiltekinn flokk marktæk. Til dæmis, persónulega flokki eru menn, tala, mál, og í neikvæðar, aftur og ótakmarkaðan fornöfn, eru nafnorð ekki tekið að bera kennsl á viðkomandi.

Fornöfn, eru lýsingarorð þeir sem svara spurningunni um nöfn og lýsingarorða flokka á hlutverki skilgreiningu. Þetta er stór hópur hluta ræðu, sem felur í sér allt eigingjörn, sumir vísbending (svo þetta, að, og aðrir), sum spurning (sem, sem) og myndaði þá óljós og neikvæð. Málfræði aðgerðir orða í þessum flokki eru svipuð einkenni lýsingarorð, það er, þeir hafa ekki fasta flokk tilfelli, kyni, tölu.

Fornöfn, eru tölur interrogative orð og hversu mörg óákveðin orð og sömuleiðis dregið úr þessum eilífu fornöfn. Af málfræði eiginleika sem felst í þeim aðeins breyting á málum.

Setningafræðilegar hlutverk fornöfn

Samkvæmt viðmiðunum fyrir vistun í tilteknum flokki með gildi auðveldara að ákvarða Bæta aðgerðir fornöfn. Hlutar ræðu sem eru tengd með fornafnið sem gerir það mögulegt að auðveldlega tilnefna nokkur dæmi um setningarleg hlutverk sitt. Til dæmis, í setningunni "Hún skrifaði þá annað bréf," það eru þrír fornöfn sem framkvæma mismunandi aðgerðir: einn (einka) - með fyrirvara, þeir (einka) - viðbót, annað (attributive) - ákvörðun.

Réttur til að kalla meðlimi tillögum tjáð með fornafn hjálp málum. Til dæmis, enginn bjó í húsi þínu áður?. Spyr hver? - nei - það er háð, í húsinu hvað? þinn - ákvörðun. Það eru tillögur, sem fela aðeins fornöfn: Það er þá. E er - undir, þeir - umsögnin. Nokkrir af þeim: þeir - viðbót, heila- - háð.

Útlitseinkenni staðla um notkun fornöfn

Tal um málfræði reglur um notkun fornafna í setningar eða setningar, það er fyrst nauðsynlegt að bera kennsl á algengustu mistök. Þessi þrjú eigingjörn fornafn hennar, þeirra, hans, sem eru oft notuð á réttan hátt. Til dæmis, egoshny, eyny, þeirra - það er brúttó brot á reglum rússneska tungumál.

Notkun á fornöfn krefst hann, hún, þeir, og oft að bæta við á stafnum "n" í upphafi orðs, það er - án þess - um það, að þeir - þeir hafa. Þetta er nauðsynlegt eftir forsetningu. Ef það er engin afsökun, þá stafinn "n" í orðinu er ekki þörf, þeir þekktu hann, bað hana að sjá þær.

Fornafn og samhengi

Fornöfn framkvæma í dag og texti skipta virka. Þetta tengist einhverjum málfræði ónákvæmni. Til dæmis, faðir fór til borgarinnar. Hann var langt í burtu. Faðir eða borgin var langt í burtu? Embætti leikstjóra kom, sem er staðsett á fimmtu hæð. Forstöðumaður skrifstofu eða á fimmtu hæð? Mjög oft er það tvíræðni í notkun reflexive fornafn og ráðríki fornafnið hennar: Leiðtogi spurði stjórnanda til að koma á skrifstofu hans (sem skrifstofa: Forstöðumaður eða framkvæmdastjóri).

Fornöfn í prófverkefni

Athugun vinna á rússnesku tungumáli sem það eru störf þar sem þú þarft að vita Bæta eiginleika nafnorð, sögn og adjective. Fornöfn eru oft innifalin í starfi í bága við málfræði reglum. Taflan hér fyrir neðan er dæmi um slík verkefni.

Oft virkar fornafn í textareitinn hluta lexical samskiptatækið milli tillagna. Í staðfestingar starfið að mæta skilgreiningu á tillögum samskipti í textanum. Til dæmis, verður þú að ákveða hvað eru tengd tillögur: Basil ferðaðist vikulega í bæinn til að versla. Af því að hann færði ávexti, korn og sælgæti. Svar: tveir persónufornöfn. Eða annað dæmi: Í dag rigning. Þetta kemur á óvart. Þessar tillögur syazany með sýnileg fornafn.

Þannig málfræði aðgerðir fornöfn, útlitseinkenni reglur um notkun þeirra þarf að vita að tekist standast prófið á rússneska tungumál.

Áhugaverðar upplýsingar um fornafnið

Saga myndun fornöfn sem hluta af ræðu er áhugavert og sérstakt. Til dæmis, ég - persónulega fornafn af fyrstu persónu eintölu. Það kemur frá Old Slavic Yaz, sem sennilega endurspeglar fyrsta staf í stafrófinu - Az. Þriðju persónu fornöfn í tungumáli menntuðu eftir allt. Þetta er vegna þess að áður fyrir hendi og sýnileg fornöfn, I, E, sem er vísað til þriðja aðila. A nútíma fornöfn þriðji aðili með hvaða umskipti orða frá einum flokki til annars: frá vísitölunni í einrúmi. Saga rússneska tungumál veit tímabil þegar það voru þrjár tegundir af sýnileg fornöfn. Þeir voru notaðir eftir efni fjarlægð frá hátalara: Sh - nálægt hátalara, MH - nærri interlocutor, á - ekki til staðar þegar talað. Losun eigingjörn fornöfn eru enn búnir: það er einföld og ráðríki eyðublöð (mín eigin) og spurning (sem?), Og óvíst (einhver er) og neikvæð (enginn).