Nina Berberova: ævisaga, verk

Nina Berberova - kona, sem hægt er að kalla einn af skærustu fulltrúum rússnesku brottflutning. Hún bjó í erfiðum tíma í sögu lands okkar, sem er að reyna að gera skilningarvit af mörgum rithöfunda og skálda. Ég vera ekki til hliðar og Nina Berberova. framlag sitt til rannsóknar á rússnesku brottflutnings er ómetanlegt. En fyrsta sem fyrst.

Uppruni, ár menntun

Berberova Nina Nikolaevna (æviár - 1901-1993) - skáld, rithöfundur, bókmenntagagnrýnandi. Hún fæddist í Sankti Pétursborg júlí 26, 1901. Berberova var nokkuð auðugur fjölskyldu: Móðir hans var Tver landeigandi, og faðir hans þjónaði í fjármálaráðuneytinu. Nina lærði fyrst við Háskólann í fornleifafræði. Hún útskrifaðist þá frá University of Don í Rostov-on-Don. Hér, frá 1919 til 1920. Nina rannsakað sögulegan-philological deild.

Fyrstu vísur, þekkingu með Khodasevich, brottflutnings

1921 í Petrograd Nina Berberova hann skrifaði fyrstu ljóð hans. Þó aðeins einn sem var birt í söfnun "ushkuynikov" 1922. Þökk sé fyrsta verk og það var samþykkt í ljóðrænum hringi Petrograd. Þannig að það var kunningi hennar með mörgum skáldum, þar á meðal Khodasevich, sem brátt varð kona hans Nina. Ásamt honum, hún fór erlendis í 1922. Áður en uppgjör varanlega í París, Berberova fjölskylda dvaldi fyrst í Berlín og Ítalíu í Gorky, og þá flutti til Prag.

Svo, þar sem 1922, Nina var í brottflutning. Það var hér sem hún gerði sanna frumraun sína í bókmenntum. Berberova ljóð birtust í út af M. Gorky og V. F. Hodasevichem tímaritið "Viðtal".

Sögur og skáldsögur Berberova

Nina Berberova var starfsmaður blaðið "News Nýjasta" og regluleg framlög hennar. Á tímabilinu frá 1928 til 1940. Hún birti í röð hennar sögum "Biyankurskie piparkökur". Það ironist-táknræn, ljóðræn og gamansamur vinnur á lífi rússneskra vesturförum í Billancourt. Í þessu tilviki eru síðarnefnda starfsmenn álversins "Renault" fyllibyttur, betlarar, declassed eccentrics og stræti söngvara. Í þessari lotu, það er áhrif snemma Chekhov og Zoshchenko. Engu að síður, þeir voru margir og hans.

Til lokunar blaðið "News Nýjasta" árið 1940, þar birtist í kjölfar skáldsögur Berberova: 1930 - "síðasta og fyrsta", árið 1932 - "The Lady", árið 1938 - "Án sólsetur." Þeir sem orðspor sem prósa rithöfundur, Nina Nikolayevna.

"Auðvelda þátttöku"

Gagnrýnendur benda á nálægð prósa Berberova franskra skáldsögur, auk alvarleg tilraun til Nina Nikolayevna búa Epic brjóta "image EMIGRANT heiminn". Búsettir erlendis, félagslega landslag af "neðanjarðar" (úthverfi) hafa skilgreint hljóð "auðvelda þátttöku." Þessi röð af sögum sem birtar í 1930. Og árið 1948 sérstakt útgáfa út bók með sama nafni. Í þessari lotu var fæddur þema heimilisleysi er mikilvægt fyrir sköpun Berberova almennt. Þegar þetta var ljóst Nina Nikolayevna heimilisleysi ekki sem harmleik, en eins og maður 20. aldar arf án skuldbinding til "hreiður" þeirra, sem hefur hætt að vera tákn um "líf öryggi", "sjarma" og "vernd".

"Last og First"

Í "fyrsta og síðasta", hins vegar, það hefur verið lýst af tilraun til að byggja slíka "fals". Banna mig heimþrá, skáldsagan reyndi að búa til eitthvað eins og peasant samfélag, sem veitti ekki aðeins skjól, en þurfti að fara aftur tilfinningu menningarlega sjálfsmynd félagsmanna. Athugið að áður Berberova nánast enginn lýsti skáldskapar lífi og reynslu, vonir og drauma venjulegum rússneskum brottfluttra. Í kjölfarið, þema byggja peasant samfélag var ekki þróuð í verk Berberova. Hins vegar var entwined í ævisögu sinni. Nina bjó á starfi á litlum bæ, þar sem hún starfaði peasant vinnu.

"Lady" og "Án sólarlag"

"Lady" - seinni skáldsaga eftir Nina Nikolayevna. Það var gefin út árið 1932. Verkið vísar til innflytjenda upplýsingar æsku líf um þriðja kynslóð. Árið 1938, var þriðja skáldsaga - "Án sólsetur." Lesendur og persónurnar í henni vakti spurninguna um hvað og hvernig á að lifa kvenkyns innflytjandi frá Rússlandi. Ótvíræð Svarið er: aðeins gagnkvæma ást getur fært hamingju. Gagnrýnendur benda á að þessar sögur eru tengd tilbúnar við hvert annað, lærdómsríkt, skarpur, skemmtilegur, og stundum hrífandi nezhenskoy árvekni við fólki og hlutum. Bókin inniheldur margar fallegar ljóðrænar línur, björt síður, stór og djúp hugsun.

Að flytja til Bandaríkjanna, "Cape í Storms"

Þá, í 1950, flutti hann til Bandaríkjanna Nina Berberova. Ævisaga hennar á árunum merkt með því að kenna við Princeton University fyrsta rússneska tungumál, og þá rússneska bókmenntir. Hins vegar á bilinu hagsmuna rithöfunda Nina Nikolaevna haldist óbreytt. Árið 1950 kom skáldsagan "Cape í Storms". Það fjallar um tvær kynslóðir brottflutning. Fyrir unga "alhliða" er mikilvægara en "innfæddur" og eldri kynslóðin ( "fólk af síðustu öld") geta ekki ímyndað sér líf utan rússneska hefðir. Tap á landinu leiðir til taps Guðs. Hins vegar andlegar og veraldlegar hörmungar, sem hún er að upplifa, conceptualized sem frelsun frá fjötrum hefðbundinna starfsstöðva, sem haldið heimsmynd hrundi með byltingunni.

Tvær bækur um tónskáld

Nina Berberova bækur um tónskáld birt fyrir stríðið. Þessi verk hafa heimildarmynd og æviágrip karakter. Árið 1936 birtist "Tchaikovsky, sögu einmana líf," og í 1938 - "Borodin". Þeir hafa verið metin sem fyrirbæri með nýjum bókmennta gæði. Þetta voru svokölluð skáldsögur skáldskapur eða ekki, samkvæmt Khodasevich, ævisaga, séð skapandi, sem fylgt strangt við staðreyndir, en nær það með venjulegum frelsi hans skáldsagnahöfunda.

"Iron Woman"

Nina Berberova sem gagnrýnandi réttlætanlegt tilgangsleysi þessa tegund, einkum í eftirspurn á tímabilinu áhuga á óvenjulegu örlögum og persónuleika. Nina Nikolayevna hæst árangur í þessa átt var kynnt árið 1981, bókin "Iron Woman". Þetta æviágrip Baroness M. Budberg. Líf hennar var í nánum tengslum við fyrstu Gorky, og þá - með G. Wells.

Berberova, afhendingu með ímyndunaraflið fæddur af "skreytingar" og skáldskap, hefur tekist að búa til skær portrett adventuress. M. Budberg tilheyrði tegund af fólki sem eru talin Berberova, mjög greinilega það lýsir dæmigerð lögun af á 20. öld. The miskunnarlaus skipti sem það var óvenjulegur kona. Hún vildi ekki gefa kröfur tímum, neyddist til að gleyma um siðferðileg boðum og lifa einfaldlega til að lifa af. Saga byggð á bréfum, skjölum, frásagnir sjónarvotta, sem og minningum kynni höfundar með heroine og hugleiðingar um rás sögunnar, nær næstum hálfri öld. Hann endar tegund lýsingu sem Budberg gerði árið 1960, þegar hún fór að disgraced B. Pasternak í Moskvu.

"Auðvitað mín"

Árið 1969, á ensku og síðan í rússnesku (1972) birti ævisögu Nina Berberova "Skáletur minn." Horft til baka á líf sitt, Nina sér "endurteknar þemu" í henni, auk endurgera hugmyndafræðilega og andlega samhengi síðasta tíma sínum. Skilgreina bókmennta og mikilvægu stöðu sína sem Pro-Western, andstæðingur-Rétttrúnaðar og antipochvennuyu, byggir það með þessum eiginleikum "uppbygging" persónuleika hans, andstæðar "viðkvæmni" og "merkingarleysi" í heiminum. Bókin kynnir víðsýni listræna og vitsmunalegum líf á rússnesku brottflutnings á árunum milli heimsstyrjaldanna. Í ævisögu hennar eru mikilvæg sönnunargögn (sérstaklega á Khodasevich) og gagnrýni skapandi rússnesku erlendir rithöfundar (Ivanov, Nabokov og aðrir.).

Berberova Nina Nikolaevna árið 1989 ferðaðist til Rússlands, þar sem hann hitti lesendum og bókmenntafræðingar. Hún dó September 26, 1993 í Fíladelfíu. Og í dag er í eftirspurn sköpun Nina Berberova. Tilvísanir í henni þegar áhrifamikill nóg.