Hebreska og Yiddish - hvað er munurinn? Hebreska og Yiddish stafrófið

Til untrained eyrað rússnesku manna hebresku og Jiddíska - víxlanlegur, má segja, jafnvel samheiti. En er það, og hvað er munurinn? Hebreska og Yiddish - tvö tungumál töluð af Gyðingum, en þeir eru mismunandi frá hvor öðrum og aldri og uppruna, og notkun sviðum, og margir aðrir. Þessi grein fjallar um helstu munur milli tveggja tungumála kerfi. En fyrst þú þarft að gefa almenna lýsingu á báðum tungumálum.

Hebrew uppruna

Það er í raun einn af elstu tungumála mannkyns. Það tilheyrir Semitic hópinn. Með tilliti til uppruna þess að það er engin samstaða meðal sagnfræðinga. Sumir halda því fram að hann var skilin frá tungumáli norðvestur undir-útibú Semitic hópsins, sem innritast úgarítíska, Kanaanítum og Aramaic, og varð sjálfstætt árið XIII öld f.Kr. Nafnið "Semitic" kemur frá nafni Sems - afkomandi fornu Nóa, sem það hefur verið fólk, tala við framangreindum tungumálum. En þetta er bara tilgáta, því greinileg merki að þessi tungumál voru einu sinni ein heild, nr. Þvert á móti, samkvæmt varðveittu forna skrifað minnisvarða, eru þessi mál talin heildræn og að fullu mynduð, ekki í stigi þróunar.

Hebrew - fyrsta tungumálið mannkyns?

Ef við treystum helgu Hebresku ritningunum forn hebresku lögun og þurfti að tala sig Sems, Nói og faðir hans, og jafnvel fyrsta manneskjan á jörðinni - Adam. Hvers vegna? Þar sem rugl tungum var refsing fyrir óhlýðni við íbúa fornu Babýlon, og eins Kam og afkomendur hans voru meðal uppreisnarmanna, segir það mál þeirra var ekki breytt og halda áfram að vera til þar fyrstu Gyðingurinn - Abraham.

Yiddish - tungumál sem geta ekki státað af slíkum aldri, virtist hann tiltölulega nýlega.

Elstu rituð

Auðvitað, hebreska fyrir langa sögu, hefur tekið breytingum. Til dæmis, hluti af Biblíunni, sem heitir gamla testamentið, var skrifuð aðallega í formi hebresku á tímabilinu frá XV af V öld f.Kr. Og það er helsta skjal fyrir rannsóknir á upprunalegu hebresku formi. Fann þúsundir handrita og brot, þar sem þú getur fylgst með breytingar í því að skrifa bréf.

Unscriptural sem skrifað minnisvarða á sama tímabili tiltölulega lítið. Meðal þeirra Gezersky almanaksmánuði og lýsingu á landbúnaði vinna (X öld f.Kr.), samverska önnur leirbrot VIII öld f.Kr. og sama frá Lakís varðandi BC VI öld, sem og Siloam yfirskrift tímum Hiskía.

þú getur lært af þessum sögulegum gögnum um merkingartækni kerfi og málfræði uppbyggingu tungumálsins á þeim tíma, þróun þess á því tímabili. Það er líka hægt að rekja að það væri ákveðinn fjölda orða láni frá akkadíska, hebresku og arabísku, eru einnig innifalin í hebresku.

Yiddish ekki státað af slíkum fornum skjölum, eins og í öldum það væri ekki til. Hann virtist mikið seinna.

Hebrew: frekari þróun

Allan þennan tíma hebreska notuð til inntöku og ritmálið. Það var eina tungumál daglegu samskipti.

En ástandið byrjaði að breytast í II öld f.Kr. Hebreska hætt að vera talmál. Nú er það aðeins notað fyrir tilbeiðslu. En þrátt fyrir þetta, var hann enn, þótt það hafi tekið nokkrum breytingum. Mikilvægt hlutverk í þessu spilaði fræðimönnum Gamla testamentisins texta sem kölluðu sig Masoretes.

Sú staðreynd að hebreska tungumálið það er einn áhugaverður lögun: Hebrear orð voru skrifuð með aðeins eitt consonant og sérhljóðar eru sett jafnvel þegar ferli lestur. En að lokum, þegar Hebrew varð út af heimilinu, og því, gyðinga tal hljómaði minna og minna, hafa nýjar kynslóðir gleymt hvernig á að bera nokkur orð, vegna þess að ég efast, það er nauðsynlegt að bæta við sérhljóða. Og þessi Masoretes fundið upp kerfi sérhljóðar - sérhljóða tákn á hljóðið orða var ekki glataður að eilífu. Það er hátt hebreska náði að lifa til okkar tíma. Þó svo að talað það nánast aldrei notað fyrr en í byrjun XX öld. Það var tungumál dýrka, bókmenntir, blaðamennsku.

Horft fram á veginn, getum við sagt að í upphafi síðustu aldar sem heiti sem notað er Yiddish - tungumáli evrópskra Gyðinga.

En með endurvakningu ríkisins Ísraels árið 1948, hebreska er opinbert tungumál þess ríkis. Það var hreyfing sem styður innleiðingu hebresku í öllum sviðum lífsins. En helsta markmið var að skila upprunalega tungumál í talmáli. Og það er kraftaverk átti sér stað. Tungumál sem var bookish á 18. öld, hljómar það aftur á götum, í verslunum, á kennsluefni.

hebreska stafrófinu

Athyglisvert er að hebreska bréf veldi þjónað sem grundvöll fyrir að skrifa bæði tungumálin fjallað er um í þessari grein. En hvað er munurinn? Hebreska og Yiddish hafa í raun nákvæmlega eins sett af bréfum. Modern stafsetningu var fastur eftir Babylonian útlegð (VI öld f.Kr.). Letters fannst ferningur skrifa. Hér að neðan er stafrófið með sérhljóða. Stafirnir er raðað á evrópskri fyrirmynd - frá vinstri til hægri. Hægri hlið sett vowel.

Og Yiddish, og hebreska stafrófið samanstendur af 22 bókstöfum og kallaði consonant, (vegna þess að þessir bókstafir tákna aðeins samhljóða), hefur ekki sérstakar bréf fyrir sérhljóða. En í Hebresku sérhljóða er stundum bætt við til að auðvelda lestur, um sem fyrr. Þetta varðar fyrst og fremst barnanna eða trúarlegum bókmenntum. Í jiddísku sömu vocalizations ekki. Þetta er ein af helstu munur þegar bréf skrifa. Hér er dæmi um stafrófinu í Yiddish, þar sem bréf er komið frá hægri til vinstri.

Yiddish uppruna

Þetta tungumál getur talist ungur miðað við nágrannalöndin. Það er upprunnið í XX-XIV öld í Austur- og Mið-Evrópu. Það er byggt kom Lexicon High þýska mállýskur, og með tímanum - og nútíma þýska tungumálið. Um fimmtungur orðaforða sem - sama hebresku og annar 15% af orðum voru Slavic uppruna. Í einföldum orðum, Yiddish - það er amalgam af Semitic, germönskum og slavneskum tungumála kerfum. En Yiddish stafrófið er ekkert öðruvísi frá hebresku.

Flest orð hafa þýska rætur, einnig býður innbyggður using þýska málfræði. Yiddish orð hljóðfræðilega talinn mállýskum af þýsku. Ekki kemur á óvart, fyrst Jiddíska hrognamál talið, og það ætti ekki að vera séð sem sérstakt tungumál, eða jafnvel mállýskum.

Yiddish útbreiðslu svæði

Hann er auðvitað ekki eins breiður eins og að keppinautar þess - Hebreska. Yiddish segja Gyðinga innan Evrópu. Í öðrum heimshlutum það er ekki notað.

Þrátt fyrir þá staðreynd að í Evrópulöndum og það er að tala meira en 11 milljónir manna, opinberlega, í sumum var hann færður sem heill tungumál aðeins í upphafi XX öld. Til dæmis, á örmum Hvíta SSR, yfirskrift "Starfsmenn allra landa, sameinist!" Það var skrifað í hvítrússneska, rússnesku, pólsku og jiddísku. Einnig, það var hann, ekki hebreska var talinn einn af opinberum tungumálum Úkraínu SSR 1917.

En með tímanum, hebreska rak hann út af notkun vegna tiltekinna þátta. Hvað stuðlað að þessu? Í fyrsta lagi, opinbert tungumál Ísraels tilkynnti Hebrei annað, flestir gyðingar talaði jiddísku, var útrýmt í seinni heimsstyrjöldinni, í þriðja sæti, er það hebreska er tungumál Gyðinga sem búa í fyrirheitna landinu.

munur

Svo, byggt á öllum ofangreindum staðreyndum varðandi þessi tvö tungumál, hvað er munurinn? Hebreska og Yiddish eru nokkur grundvallarmunur. Hér þeir eru:

• Hebreska til nokkur þúsund árum eldri en jiddísku.
• Hebreska átt eingöngu við Semitic tungumál, og grundvöllur jiddísku, nema Gyðingahatur, þar er einnig þýska, og Slavic rætur.
• Textinn í jiddíska skrifað án sérhljóða.
• Hebreska er miklu algengara.

Aboriginal fjölmiðla, fróður og hann og önnur tungumál geta betur útskýrt muninn. Hebreska og Yiddish eiga margt sameiginlegt, en helsti munurinn er líklega ekki í orðaforða eða málfræði og notkun markmið. Það er það orðtak verið meðal Gyðinga í Evrópu fyrir 100 árum síðan um það, "Guð segir í jiddíska í daglegu lífi, og á hebresku -. Á laugardag" Þá Hebreska var tungumál aðeins fyrir trúarlegum hlutum, og allir töluðu jiddísku. Jæja, nú er ástandið hefur breyst í nákvæmlega hið gagnstæða.